Nie ma Kaszëb bez Polonii, a bez Kaszëb Polśczi

Pierwsze wzmianki o pracach melioracyjnych w Polsce dotyczą obwałowania w XIII w. obszaru żyznych gleb madowych przy ujściu Wisły. Intensywniejszy rozwój melioracji rolnych na ziemiach polskich przypada na drugą połowę XIX w. W tym też okresie i na początku XX w powstawały rowy zańskie w okolicach Swornegaci.

Rowy zańskie to układ melioracyjny połączonych z sobą rowów, mający za zadanie utrzymanie właściwej gospodarki wodnej pól i łąk. Nazwa tego systemu od- i nawadniania wywodzi się od nazwy obszaru, który obejmuje (Wielkie Zanie i Małe Zanie). Rowy zańskie rozpoczynają się przy rzece Chocinie, gdzie znajduje się specjalny jaz spiętrzający, za pomocą którego regulowany jest poziom wody w rowach. W czasie suszy podnoszona jest zasuwa wpustowa nabierając wodę z rzeki Chociny, natomiast w przypadku zbyt obfitych opadów deszczu lub gwałtownych roztopów, nadmiar wody zostaje odprowadzany rowami do rurociągu znajdującego ujście w rzece Zbrzycy. Rurociąg ten to ciąg połączonych ze sobą betonowych kręgów stanowiących integralną część Rowów zańskich. Zbudowany został przez jedną z najstarszych, istniejących w Polsce spółek wodnych, założoną w 1870r. Ciekawostką jest, że rurociąg w niektórych miejscach przebiega na głębokości 18m.